پدرومادرنامرئی

یکی بود یکی نبود غیر از خدای مهربون هیچکس نبود داستان شروع شد کودکی بیش نبودم آغوش گرم پدر و مادر را از دست دادم آنها در در کنارم بودند اما نمی دانستم نمی فهمیدم یک قدرت با یک نگاه تیز یک قلب پر از عشق هر لحظه کنارم بود او رزق مرا می داد غذا بر دهانم می گذاشت او از من مراقبت می کرد از شر نگاه های آلوده از بدی  هر آنچه به من ضرر میزد من روز به روز بزرگ و بزرگ تر میشدم او قد کشیدن مرا میدید و عاشقانه دوستم داشت وقتی کمی بزرگتر شدم شور کودکی مرا به دویدن وا می داشت اما مسیر کجا بود �ندانسته قدم‌هایی برداشتم و ندانسته بر مسیری پرخطر قدم گذاشتم او میدانست به کجا میروم او می دانست که در زندگی پشتوانه ای به نام پدر و آغوش پر از مهری به نام مادر ندارم او میدانست ارزش قدر و منزلت مرا او مرا همچون یاقوتی گرانبها که در که درخشش آن روزی تمام جهان را روشن خواهدکرد. او میدانست رسالتی در جهان دارم و او از دانستن این علم برایم دست به کار شد البته دست به کار بود اما این بار بیشتر از گذشته .قدم هایی که ندانسته بود. منی که در حال دویدن بودم اوقوت قدم هایم را گرفت. مانند همان کودکی که بی هوا به خیابان می رود و می دود و صاحبش دستش را محکم می گیرد و اجازه نمی دهد که به خطر بیفتد او که صاحب و مالک من بود دستم را با دستان پر از عشق و محبت گرفت و به قیل و قال من نگاهی کرد وبا آن عظمت ش خود را مانند کودکی هم قدمن کرد و مرا به آغوش پر مهرش کشید گرمای وجود  او به شدت در تمام قطره قطره خونم جا گرفت  گویامن از بدو تولد او را میشناختم اما من تا به حال او را ندیده بودم وقتی او را نگاه کردم در نظرم بسیار دوست داشتنی بود دلم میخواست دائماً در آغوش و کنار او باشم او با من حرف میزد و راه و مسیر را آرام آرامو با حوصله به من نشان می داد ساعتها با من حرف زد من با دقت به سخنانش گوش میدادم شور کودکیم را به جهتی سیل می داد که در آن سرزمین در آن جهت اگر  بدون وقفه هم بدوی در امان خواهی بود در آن مسیر سراسر روشنایی است در آن مسیر انتهایش بهشت است عشق است ،شور است ،پدر است، مادر هست، خواهر مهربان برادر دلاور دوست صمیمی خوراکی از نوع بهترینش پوشاک و غیره نام آن مسیر نام آن سرزمین نام آن نقطه شروع نام آن جهت آن اسم اسرار آمیز آن شور پایان ناپذیر آن سررشته عشق آن چشمه جوشان آن نوری که هیچگاه خاموش نمیشود بلکه خود روشنایی بخش است آن نقطه زندگی آن مکان امن آن سیل آرامش نامش ایمان است.